Op het moment dat je iets toegeeft aan jezelf, worden de gevoelens waar je aan toegeeft alleen maar sterker. En op het moment dat je er met anderen over gaat praten, je daarbij dingen gaat benoemen die je nog niet eerder had benoemd, worden dingen duidelijker en wordt zo ook je gevoel weer beïnvloed.
Of dit 'goed' of 'slecht' is, is niet te beoordelen. Eerlijk gezegd vind ik dat ook een beetje zwart-wit. Wanneer is iets 'goed'? Wanneer is iets 'slecht'? Alles is daarbij gebaseerd op vooroordelen. Als ik iets heb geleerd dit jaar, dan is het wel dat alle opvattingen over alles voor iedereen anders kunnen zijn. Sterker nog; die zíjn waarschijnlijk voor iedereen anders. Normen en waarden en de daarbij horende (voor)oordelen verschillen in elke cultuur, maar ook in ieder gezin of zelfs per individu. Waar slaan dan in godsnaam de begrippen 'goed' en 'slecht' op?
Maar, om maar even terug op het onderwerp te komen, door dingen te bespreken met elkaar, kom je er vaak achter wat je eigenlijk echt voelt. Of je raakt juist in de war. Op een of andere manier werkt gevoel zo. Gevoel is eigenlijk maar raar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten