Hier lig ik dan. Ik lig in mijn bed, na te denken over alles wat er de afgelopen tijd is gebeurd. Heel veel leuke dingen, maar ook veel dingen die ik liever anders had gezien. Iedereen die mijn berichten een beetje heeft gevolgd heeft ondertussen wel door dat ik voornamelijk blog op het moment dat ik de gedachten van me af wil schrijven. Zoals nu.
Het leven bestaat uit geven en nemen. Dat weet iedereen. In het handboek des levens staat alleen niet beschreven dat je je verschrikkelijk kunt vergissen in mensen. Dat je je beste vrienden binnen een handomdraai verliest als je niet uitkijkt. Van de een op de andere dag kunnen ze verdwijnen uit je leven, soms zelfs zonder gedagje. Op het moment dat je ze dan weer tegenkomt kan het zijn alsof ze nooit weg zijn geweest, maar ze kunnen ook doen alsof je nooit voor ze bestaan hebt. Pijnlijk, that is. Maar de waarheid is vaak pijnlijk. Leugens zijn net als make-up. Ze maken haar mooier, maar wanneer de ware natuur naar boven komt valt het vaak vies tegen.
Je verliest mensen, maar je ontmoet ook nieuwe mensen. Je leven is continu in beweging. Je doet mensen pijn, mensen doen jou pijn. Maar ook maak je mensen gelukkig en maken mensen jou gelukkig.
That's just life.
